Mezuniyet Hikayesi

Tarih : Haziran 2012.
Zetinburnu'ndan bez,Koçtaş'tan boya,nalburdan fırça,Burger King'den bardak,Mert Fotokopi'den ozalit ve daha nice ufak tefek pankart malzemesi...
Hepsi hazır.Tayfa yavaş yavaş toplanıyor,boş olduğu öğrenildiğinde hemen üstüne çökülen okuldaki bir kulüp odası tamam,hazırlıklar tamam gibi.Hep pankart boyuyoruz ama bu sefer ki farklı,bu seferki bir başka.Çünkü 5 tane çok kral çok özel abi ve ablalarımız mezun oluyordu.Bundan dolayı onlara karşı güzel bir hediye vermeliydik.



-Turhan ÇERVATOĞLU
-Feyza UĞURLU
-Görkem ÖNEN
-Hande MÜYESSER
-Bertan AKKAN

Burak BİÇER tasarımı yaptı,Eren KOR tayfayı toparladı ve pankartın yapımına başlandı.Bertan Abi'mizin gögüs kıllarını,Feyza Abla'mızın o güzel gülüşünü, Çervat Abi'mizin o eşsiz karizmasını,Hande Abla'mızın sempatikliğini,Görkem Abi'mizin de o yan duruşunu çizmek haliyle kolay olmadı=) saatlerce uğraşıldı,
hava geç kararsın diye gerekli dualar edildi fakat fayda etmedi ve gece çöktüğü anda pankart tamamlanamıştı ve tayfa teker teker azalmıştı geçerli mazeretlerden ötürü. En son pankartın başında kalan üç kafadar Umut Oğuz,Burak Biçer ve Eren Kor bu yola baş koyduklarını tekrar bir Koçtaş ziyaretinden aldıkları prizli ampul ve üçlü uzatma prizlerle göstermişlerdi.Tam bir yazlık havası yaratılmış Burak etrafta parmak arası terliğiyle gezer olmuştu fakat hiçbir şey pankartın hızla boyanmasına engel değildi,ta ki uyku bastırana kadar.Üç kafadar nöbetleşe uyuyarak sabahı bulduklarındaki mevzubahis pankartın bitmek üzere oluşundan çok Umut'un uyurken horuldamasıydı ne yazık ki.Sabah diğer üyelerinin de katılımıyla pankart çabucak bitmişti o gün.Bittikten sonraki fotoğrafını çekme çabaları ise sonuça varamamıştıçünkü pankartımız tam 3 metre yüksekliğindeydi.O yüzden fotoğraf için tek ümidimiz mezuniyet töreninde karşı tribünlerden birinin fotoğraf çekebilmesiydi.

Pankart bittiğinde mezunıyete tam iki gün kalmıştı ve de sürpriz çalışmalarımız hızla sürüyordu.Umut kardeşimiz o iki gün içinde 5 büyüğümüzle de iletişime geçip çeşitli nedenlerden dolayı mezuniyete çoğumuzun gelemeyeceği gibi bir pembe yalan uyduruyordu. Veee beklenen gün geldi çattı.Büyüklerimize çaktırmadan mezuniyetin yapıldığı İTÜ Futbol Arena'nın tribünlerine sızıldı ve en tepede tenha bi yere 10-15 kişi ve
pankart ile sızıldı.Pankartın nasıl açılabileceğine dair fikirler üretilirken,tribündeki insanlar da ne yapacağımıza dair fikir yürütmeye çalışıyorlardı.En sonunda mühendis zekaları meyvalarını verdi ve çözüm bulundu!Pankartın bir başında omzuna aldığı Efecan ile Umut,diğer başında ise yine omzunda taşıdığı Eren ÖZSELGİN ile Eren KOR vardı.pankart bombe durmasın diye ise diğer arkadaşlarımız pankartın orta kısmında görevlerini yerine getiriyorlardı..Hepimiz pankart bezinin arkasında kaldığımızdan
ötürü tepkileri sadece kulaklarımız sayesinde anlayabiliyorduk.Pankartı indirip gözlerimizle etrafı süzdüğümüzde ise tribündeki bütün ebeveynlerin : "Bizim oğlan ve kıza da yapsalardı ya Fenerli değil ama olsun","Kızım,üniversiteye girince hemen Ünifeb'e üye ol bence","Vay be kim ki bunlar okul birincileri mi?" gibi tepkileriyle karşılaşıyoduk Sahadaki yaklaşık 25.000 mezun öğrencilere baktığımızda ise abla ve abilerimizi seçmek çok zor olmuyordu çünkü hepsi de mutluluktan havalarda uçuyorlardı.





Kep fırlatma merasiminden sonra pankartla sahaya inmemiz ise çok ilginç olaylarla karşılaşmamıza sebep oldu.ÜNİFEB'den olmayıp pankartla fotoğraf çektirmek isteyenler mi desek,yoksa "Parası neyse versem de benim de böyle resmimi yapsanız" diyenler mi desek,daha neler neler vardı yani...

Mezuniyetin sonunda ise alkollerimizi alıp,eski mezun abilerimizin de katılımıyla birlikte Maslak kampüsümüzde keyfimize diyecek yoktu o gün.Çünkü artık abilerimiz ablalarımız bize emanet etmişlerdi okulu,bizde hem heyecan hem bir gurur,fenalardaydık yani anlayacağınız... İşte böyle geldi geçti bir mezuniyet macerası daha...Şimdi karar bizlerde...ÜNİFEB-İTÜ adına yıllarca emek verdikten sonra böyle bir ödüle layık olmak istemez miyiz? Tabi ki evet=) O zaman çalışmaya devam devam devam...Abi-abla-kardeş ilişkileri hep büyüyerek ilerlesin çoğalalım,yücelelim.Yaşasın ÜNİFEB yaşasın ÜNİFEB-İTÜ...